پروانه ساختمان
افرادی که یک ساختمان نوساز ساخته اند بدون شک با عبارت پروانه ساختمان آشنا هستند. اما در این بین افرادی نیز هستند که ممکن است با این واژه آشنایی چندانی نداشته و دوست داشته باشد اطلاعاتی مختصر و مفید در مورد آن کسب کنند. ما در ادامه قصد داریم این واژه را تعریف کرده و مراحلی که باید برای دریافت این پروانه انجام شود را توضیح دهیم.
پروانه ساختمان چیست؟
پروانه ساختمان به مدرک و یا مجوزی گفته می شود که شهرداری به یک مالک یا پیمانکار ملک اجازه می دهد تا پروژه ساخت و ساز خود را شروع کند. وقتی مالک یا پیمانکار این پروانه را دریافت می کند در واقع متعهد می شود که طبق چهارچوب های مشخص شده کار کند و از مواد قانونی تخطی نکند.
اگر ساخت یک بنا بدون کسب این مجوز انجام شود، به پیمانکار و یا مالک اجازه ادامه عملیات ساخت را نداده و مراجعی که وظیفه شان نظارت بر ساختمان است، وارد کارشده و ساخت بنا را متوقف می کنند.
اما دقت داشته باشید که مهم ترین هدفی که صدور این پروانه دنبال می کند، در واقع ساخت و ساز با توجه به اصول قانونی و مطابق با قوانین شهرسازی است. از دیگر دلایلی صدور این مجوز، فراهم آمدن شرایط برای دریافت وام های بانکی، بیمه کردن ساختمان و کارگران مشغول در آن، ممانعت از بروز برخی حوادث ناخواسته و غیره است.
چه مواردی در پروانه ساختمان قید می شود؟
- مساحت و وسعت زیر بنا
- تعداد طبقه های بنا
- نوع اسکلت اجرایی برای ساخت ساختمان
- اطلاعات شخصی فردی که درخواست کرده پروانه ساخت برایش صادر شود
- نام مهندس یا مهندسین ناظر
- کروکی زمین
- شماره پلاک ثبتی
برای دریافت پروانه ساخت باید چه مرحله هایی پشت سر گذاشته شود؟
کسانی که قصد ساخت یک ساختمان را دارند، باید مراحلی که در ادامه عنوان می شود را به ترتیب انجام دهند:
مرحله اول، تشکیل دادن پرونده
برای تشکیل پرونده، مالک و یا کسی که وکیل مالک محسوب می شود باید مدارکی مانند کارت شناسایی، فیش عوارض شهرداری و کپی سند ملک را به شهرداری برده تا یک پرونده برای ساختمان مذکور تشکیل شود. دقت داشته باشید که حتما باید اصل این مدارک را نیز در اختیار داشته باشید.
مرحله دوم، بازدید کارشناسان از ملک
بعد از آنکه پرونده در شهرداری تشکیل شد، یکی از افرادی که به عنوان کارشناس در شهرداری مشغول به کار است از ملکی که قرار است مورد ساخت و ساز واقع شود بازدید می کند. وقتی کارشناس برای بازدید از یک ملک مراجعه می کند مواردی مانند عرض خیابان و مساحت زمین و غیره را ثبت می نماید. این مرحله از اهیمت زیادی برخوردار است؛ زیرا اگر عرض خیابان و مساحت از یک حد مشخصی کمتر باشد، شهرداری به مالک اجازه نمی دهد که بیشتر از 4 طبقه در زمین مورد نظر بسازد.
مرحله سوم، بررسی گزارش های کارشناس فنی
در شهر تهران، هر منطقه قوانین ساخت و سازی متفاوتی دارد. در مرحله سوم باید مشخص شود که ملکی که قرار است برای آن پروانه ساخت صادر شود آیا در محدوده پروژه های عمرانی قرار دارد یا خیر. اگر ملک مورد نظر با این پروژه ها تداخل داشته باشد میزان تراکم باید مشخص شود.
مرحله چهارم، آماده کردن نقشه مربوط به ساختمان
اگر مراحل یک، دو و سه بدون هیچ مشکلی انجام شوند مالک باید یک نقشه برای ساختمانش آماده کند. در این نقشه نیز باید مساحت زمین، تعداد طبقه هایی که قرار است در ملک ساخته شود و وسعت هر یک و هم چنین تعداد واحد ها مشخص شوند. در گام بعدی مهندس معمار اقدام به ترسیم نقشه کرده و در نهایت نقشه به شهرداری فرستاده می شود تا این ارگان آن را تاییدکند.
مرحله پنجم، پرداخت عوارض تعیین شده از سوی شهرداری
بعد از تایید نقشه، عوارضی که توسط شهرداری تعیین می شود باید پرداخت گردد. معمولا میزان عوارض شهرداری با توجه به مساحتی که ساختمان دارد و همچنین کاربری آن تعیین می شود.
مرحله شش، ارائه مدارک پیش نویس
در این مرحله مالک باید مدارکی مانند برگ سبز، برگ تعهد رعایت اصلاحیه و تاییدیه نما، برگه تعهد ژیوتکنیک و تاییدیه خاک، تاییدیه فیش پرداخت عوارض و سایر مدارک را به شهرداری ارائه کند و فرمی که مربوط به تعیین ناظر ساختمان است را پر نماید.
مرحله هفتم، صدور پروانه
بعد از آنکه تمام مراحل بالا به ترتیب انجام شد مقاماتی که وظیفه آنها صدور پروانه ساخت یک ساختمان است، تمام مراحل انجام شده را تایید می کنند و در نهایت نیز پروانه ساخت صادر می شود.
